பதிவர் சந்திப்பு அனுபவங்கள்

வணக்கம் மக்களே...

கடந்த நவம்பர் 23ம் தேதி நடந்த பதிவர் சந்திப்பு கம் ப்ரிவியூ ஷோ அனுபவங்களை உங்களுடன் பகிர்ந்துக்கொள்கிறேன்.

பதிவுலகம் அறிமுகமான புதிதில் இருந்தே பதிவர் சந்திப்பில் கலந்துக்கொள்வதில் எனக்குள் ஒரு ஆர்வம் இருந்தது. ஆனால் வாய்ப்பு கிடைக்கவில்லை. கடந்த நவம்பர் மாத 22ம் தேதி உண்மைத்தமிழன் அவர்கள் அவரது வலைப்பூவில் ஒரு இடுகையை இட்டிருந்தார். சென்னை பதிவர்களுக்கு ஒரு அவசர அழைப்பு என்று தலைப்பிட்டிருந்த அந்த இடுகையில் இயக்குனர் கரு.பழனியப்பன் பதிவர்களுக்காக சிறப்பு காட்சி ஒன்றினை ஏற்பாடு செய்திருப்பதாக எழுதியிருந்தார். இதைப் படித்ததும் நான் கொண்ட மனமகிழ்ச்சிக்கு அளவே இல்லை.

ஸ்கூல் பசங்க எக்ஸ்கர்ஷன் போகும்போது முந்தய நாள் இரவே ஒருவித திளைப்பில் இருப்பார்கள். எனக்கும் அப்படித்தான் இருந்தது. பார்ப்பவர்களிடம் எல்லாம் சொல்லி பெருமைப்பட்டுக்கொண்டிருந்தேன். மறுநாள் காலையில் எழுந்ததும் முதல் வேலையாக உண்மைத்தமிழனுக்கு போன் செய்து எனது வருகையை உறுதி செய்துக்கொள்ள வேண்டுமென்று எண்ணிக்கொண்டேன். நினைத்தது போலவே விடிந்ததும் போனை எடுத்து அவரை அழைத்து நல்ல தூக்கத்தில் இருந்த அவரை எழுப்பிவிட்டேன். மனிதர் கடுப்பாகிவிட்டார் என்பது அவரது குரலிலேயே தெரிந்தது.

மாலையில் சம்பவ இடத்திற்கு ஊருக்கு முன்னாடி சென்றுவிட்டேன். மறுபடியும் உண்மைத்தமிழனுக்கு கால் செய்து ப்ரோக்ராம் இருக்குதானே என்று சந்தேகத்தொனியில் கேட்டேன். இருக்கு தம்பி நான் வர்றதுக்கு இன்னும் அரைமணிநேரம் ஆகும் அதுவரைக்கும் அங்கேயே இருங்கன்னு சொன்னார். அந்த அரைமணிநேரத்தை நான் கடப்பதற்குள் விழி பிதுங்கிவிட்டது. பின்னர் ஒருவழியாக உண்மைத்தமிழன் வந்திறங்கினார். ஏற்கனவே அவரை ப்ரோபைல் படத்திலும், ஒரு திருமண புகைப்படத்திலும் பார்த்திருந்ததால் உடனே அடையாளம் கண்டு அவரிடம் சென்று கைகுலுக்கினேன்.

சில நிமிடங்களில் அந்த இடத்தில் ஒரு பத்து பதினைந்து பேர் கூடிவிட்டனர். ஆனால் அவர்கள் யார்...? அவர்களுடைய வலைப்பூவின் பெயர்...? என்ன என்பதை தெரிந்துக்கொள்ள முடியவில்லை. பாதி பேர் வடிவேலு படத்தையும், கவுண்டமணி படத்தையும் தானே ப்ரோபைல் படத்தில் வைக்கிறார்கள். சிலர் உண்மைத்தமிழனை ஆரத்தழுவியதை பார்த்தபோது பிரபல பதிவர்களாக இருக்கக்கூடும் என்று மட்டும் தெரிந்தது. ஆனால் ஒரு பிரபல பதிவரிடம் போய் நீங்கள் யார் என்று எந்த முகத்தை வைத்துக்கொண்டு கேட்பேன். எனவே, எனது துளைகளை மூடிக்கொண்டு இருந்தேன். ஆர்வம் தாங்க முடியாமல் அவ்வப்போது உண்மைத்தமிழனிடம் ரகசியமாக இவர் யார்...? அவர் யார்...? என்று கேட்டபடி இருந்தேன்.

பதிவர்களை விட வாசகர்கள் அதிகம் வந்திருந்தனர். எனினும், அனைவருமே ஏதோ முதியோர் கிரிக்கெட் டீமை சேர்ந்தவர்கள் போலவே காட்சியளித்தனர். சிறிது நேரத்தில் வாலிப வயது பதிவராக “வலைமனை” சுகுமாரன் வந்து சேர்ந்தார். அவரிடம் சிறிது நேரம் பேசிக்கொண்டிருந்தேன். நேரம் ஆக, ஆக பதிவர்கள் வருகை தந்தபடி இருந்தனர். ஆனால் பெரும்பாலான முகங்கள் புதியதாக ஆனால் முதியதாக இருந்தன. பலரிடம் கைகுலுக்கி அறிமுகம் செய்துக்கொண்டேன். பதிலுக்கு அவர்களும் அவர்களின் இயற்பெயர்களை சொல்லி அறிமுகம் செய்துக்கொண்டார்கள். யோவ்... உங்க பெயரை யார் கேட்டது...? ப்ளாக் பெயரை சொல்லுங்கய்யா என்று செல்லமாக கடிந்துக்கொண்டேன்.

கொஞ்சம் இருட்டியதும் நான் மிகவும் எதிர்பார்த்துக்கொண்டிருந்த நம்ம தல ஜாக்கி சேகர் குடும்பத்தோடு என்ட்ரி கொடுத்தார். ஜாக்கியையும் அவரது மனைவியையும் பார்த்தபோது பொறாமையாக இருந்தது. ஒருவனின் படைப்புகளை குறிப்பாக எழுத்துக்களை ரசிக்கும் மனைவி அமைவது மிகவும் அரிது. ஜாக்கிக்கு அந்த கொடுப்பினை இருக்கிறது. THEY ARE MADE FOR EACH OTHER என்று மனதிற்குள் எண்ணிக்கொண்டேன். என்னுடைய பதிவுகளை சில பெண் தோழிகள் படித்துவிட்டு “நீ என்னென்னவோ எழுதியிருக்க... எனக்கு ஒண்ணுமே புரியல...” என்று சொல்கின்றனர். அதாவது எனக்கு தமிழ் படிக்க தெரியாது என்று சொல்லிக்கொள்வதில் அவர்களுக்கு ஒரு பெருமை. அப்படிப்பட்ட பெண்கள் இருக்கும் கலியுகத்தில் உங்கள் மனைவியைப் போல சில பெண்களும் இருப்பது ஆச்சர்யம்தான்.

இந்த பதிவர் சந்திப்பில் எனக்கு கிடைத்த ஒரு மிகப்பெரிய வரம் “அலைகள்” பாலாவின் நட்பு. என்னைப் பார்த்ததும் அடையாளம் கண்டுபிடித்தது, எனது பழைய இடுகை ஒன்றைப் பற்றி நினைவில் வைத்துக்கொண்டு கூறியது என்று மனிதர் சில ஆச்சர்யங்களை கொடுத்தார். ஒரே வயதுவரம்பை சார்ந்தவர்கள் என்பதால் இருவரும் ஒட்டிக்கொண்டோம். இனி எந்தப்படம் பார்த்தாலும் இருவரும் சேர்ந்தே பார்த்து சேர்ந்தே விமர்சனம் எழுதுவோம் என்று முடிவு செய்துக்கொண்டோம். நண்பேண்டா...!

படம் ஆரம்பித்த பிறகு நிறைய பேர் வருகை தந்ததால் அவர்களை சந்திக்க முடியவில்லை. பார்வையாளன் உட்பட சில பதிவர்கள் வந்திருந்ததாக கூறுகின்றனர். ஆனால் அவர்களை சந்திக்க முடியாமல் போனதில் எனக்கு ரொம்பவும் வருத்தம். கேபிள் அண்ணன் தாமதமாக வந்திருந்த போதிலும் இடைவேளையின் போது அவரிடம் சில வார்த்தைகள் பேச முடிந்ததில் மகிழ்ச்சி. மேலும் இடைவேளையில் இயக்குனர் கரு.பழனியப்பனை சந்தித்து அவருடன் புகைப்படம் எடுத்துக்கொண்டோம். அவருடன் மீனாட்சியை அழைத்து வராதது ஏமாற்றம் அளித்தது.

நான் எதிர்பார்த்து வராமல் போன பதிவர்கள் பட்டியல் நீளமானது. கே.ஆர்.பி.செந்தில், டோண்டு, மங்குனி அமைச்சர், அட்ராசக்க செந்தில் குமார், சிரிப்பு போலீஸ், வந்தே மாதரம் சசி இப்படி ஏகப்பட்ட பெரிய தலைகள் மிஸ்ஸிங். அதிமுக்கியமாக திரையரங்க வாடகை பற்றிய விவரங்களை கேட்டறிய நவீன நாரதர் வராதது குறித்து மிகவும் அப்செட்.

கொஞ்சம் சீரியஸ்:

(சம்பந்தப்பட்ட பதிவர்கள் பெயரை குறிப்பிட விரும்பவில்லை)

பிரபல பதிவர்கள் எப்பொழுதுமே எல்லோருடனும் சுமூக உறவை மெயின்டெயின் பண்ண விரும்புகின்றனர். நல்ல விஷயம் தான், ஆனால் இதன் காரணமாக ஒருவருக்கொருவர் மாற்றுக்கருத்துக்களை கூட பகிர்ந்துக்கொள்வதில்லை. பதிவர்கள் தங்களுக்குள் சண்டையிட்டுக் கொள்ளவேண்டும் என்று கூறவில்லை. ஆனால் மாற்றுக்கருத்துக்களை பகிர்ந்துக்கொள்ளும் மனப்பான்மை இருந்தால் தானே அது ஆரோக்கியமான நட்பு.

கொஞ்சம் சிரிப்பு:

நீண்ட நாட்களாகவே பதிவுலகில் நானொரு இளம்பதிவர் என்ற கர்வம் எனக்கு இருந்தது. அதை மறுபடியும் ஒருமுறை கன்பார்ம் செய்தது பதிவர் சந்திப்பு. அநேகமாக வந்திருந்தவர்களில் என்னை விட வயது குறைவானவர்கள் யாரும் இல்லை என்றே கருதுகிறேன். ஒருவேளை, யாரேனும் இருந்தால் பின்னூட்டத்தில் தெரிவியுங்கள்.

அடுத்த பதிவர் சந்திப்புக்காக காத்திருக்கிறேன்.

என்றும் அன்புடன்,

N.R.PRABHAKARAN

Post Comment