இருதலைக்கொள்ளி எறும்பு

அன்புள்ள வலைப்பூவிற்கு,

தமிழ்மணம். இதற்கு மேல் இந்த பத்திக்கு விளக்கம் தேவைப்படாது என்று நினைக்கிறேன். அதைப் பற்றிதான் இந்த இடுகை. 

அமைதிகாக்கும் அயோக்கியத்தனத்தை கைவிட்டு இந்த விஷயத்தில் உங்கள் நிலைப்பாட்டை தெரிவித்தே ஆகவேண்டும் என்று நண்பர் சிவகுமார் கொஞ்சம் நாகரீகமாகவும் நாசூக்காகவும் சொன்னதால் என்னுடைய விருப்பமே இல்லாமல் இந்த இடுகையை எழுதுகிறேன். 

இப்போது நானிருக்கும் மனநிலையை கிட்டத்தட்ட என்னுடைய டைரியில் எப்படி எழுதுவேனோ அதேபோல பதிகிறேன். அது சுயசொறிதல் போலவும் தெரியலாம். நாலு பேர் தவறாக பேசுவார்களே என்ற காரணத்திற்காக என்னுடைய சுயத்தை இழந்து, என்னுடைய எழுத்துக்களை மாற்றியமைக்க நான் விரும்புவதில்லை. அதேசமயம், நான் இப்படித்தான் எழுதுவேன் படிச்சா படி இல்லைன்னா ஓடிப்போயிடு என்ற அதிகப்பிரசங்கித்தன மனப்பான்மையும் என்னிடம் ஒருபோதும் இருந்ததில்லை. இப்போது புரிந்திருக்கும் இந்த இடுகைக்கு ஏன் இப்படி ஒரு தலைப்பு வைத்தேன் என்று. இதுதான் என்னுடைய பிரச்சனை.

பதிவுலகம் விந்தையானது. பதிவர்களும் அப்படியே. இங்கே எனக்கு சில நல்ல நண்பர்கள் இருக்கிறார்கள். இதோ இப்போது மெனக்கெட்டு எழுதிக்கொண்டிருப்பது கூட நான் மரியாதை வைத்திருக்கும் அந்த ஒருசில நண்பர்களுக்காக மட்டும்தான்.

இங்கே ஒரு பதிவர் எழுதக்கூடிய கருத்தில் மாற்றுக்கருத்து இருந்தாலும் அவரிடம் பழையபடி நட்பு மாறாமல் பழகுவது வெகு சிலரே. மற்றபடி பெரும்பாலானவர்கள் ஒருவர் எழுதிய கருத்துக்களை மட்டுமில்லாமல் அவரையே எதிரியாக பார்க்கும் மனநிலையில் தான் இருக்கிறார்கள். அப்படி இருக்கும்போது நான் கருத்தைச் சொல்கிறேன் பேர்வழி என்று சில நல்ல நண்பர்களை இழக்க விரும்பவில்லை.

நண்பர்கள் புரிந்துக்கொள்வீர்கள் என்று நம்புகிறேன். மாற்றுக்கருத்து உள்ளவர்கள் பின்னூட்டமிடலாம்.

என்றும் அன்புடன்,

N.R.PRABHAKARAN

Post Comment