அறப்பளீஸ்வரர் கோவிலும் ஆகாய கங்கையும்...!

அன்புள்ள வலைப்பூவிற்கு,

கொல்லிமலை பயண அனுபவங்களின் தொடர்ச்சி...!

வீர மரணம் அடைந்த வல்வில் ஓரி...!

ஞாயிற்றுக்கிழமை காலை ஒரு சேஞ்சுக்காக டீ குடித்துவிட்டு கால்நடையாக ஒரு உலா சென்றோம். அப்போது கடையேழு வள்ளல்களில் ஒருவரான வல்வில் ஓரி சிலையை காணும் வாய்ப்பு கிட்டியது. அவர் ஒரே ஒரு அம்பு எய்தினால் அது யானை, புலி, கலைமான், பன்றி, உடும்பு ஆகிய ஐந்து விலங்குகளையும் மாய்க்கும் என்று கல்வெட்டில் பொறிக்கப்பட்டிருந்தது. LOL, பவர் ஸ்டார், சூப்பர் ஸ்டாரையெல்லாம் விட பெரிய அப்பாட்டாக்கராக இருந்திருப்பார் போல. சிலையில் குதிரை வடிவமைப்பு பற்றி செல்வின் விளக்கம் சொல்லிக்கொண்டிருந்தார். அதாவது, முன்னிரண்டு கால்களை தூக்கியபடி இருந்தால் அந்த மன்னர் போரில் வீர மரணம் அடைந்திருக்கிறார். ஒரு காலை மட்டும் தூக்கியபடி இருந்தால் மன்னர் போரில் விழுப்புண் பெற்று சில காலம் கடந்து இறந்திருக்கிறார். குதிரையின் நான்கு கால்களும் தரையில் இருந்தால் மன்னர் இயற்கை மரணம் அடைத்திருக்கிறார். எப்படி இந்த மனுஷன் எப்படி இந்த மனுஷன் அறிவியல், வரலாறு, சரக்கியல் (ஹி.. ஹி... எந்த சரக்குல எதை மிக்ஸ் பண்ணனும்ன்னு சொல்ற படிப்பினை) என்று சகலத்துறைகளின் விவரத்தையும் விரல்நுனியில் வைத்திருக்கிறார் என்று செல்வினின் உலக அறிவைக் கண்டு வியந்தேன்.

பின்னர் கேரவனை எடுத்துக்கொண்டு மலையுச்சியை நோக்கி பயணிக்க கிளம்பினோம். அதற்குள் நேற்றிரவு ஹோட்டலில் தூங்கி வழிந்த முகத்துடன் காணப்பட்ட செம்மேடு ஆண்ட்டி சீவி முடிச்சு சிங்காரிச்சு பொட்டு வச்சு பூ முடிச்சு ஜில்லுன்னு ஜோரா சிக்குன்னு கூலா குறுக்கே வந்தார். அவரைப் பார்த்ததும் டிபன் சாப்பிடும் ஞாபகம் வர அதே ஹோட்டலில் வண்டியை நிறுத்தினோம். சாப்பிட்டு முடித்துவிட்டு கிளம்பும்போது செல்வின் நாசூக்காக பேசி செம்மேடு ஆண்ட்டியிடம் இருந்து செல்போன் நம்பரை கேட்டு வாங்கிக்கொண்டார். 

அதன்பிறகு வேறெந்த ஆண்ட்டிக்காகவும் வண்டியை நிறுத்தாமல் ஆகாய கங்கை அமைந்திருந்த இடத்திற்கு சென்றோம். அருவியைக் காண ஆயிரம் படிகட்டுகளுக்கு மேல் இறங்க வேண்டியிருக்கும் அதனால் இதை குடித்துவிட்டு செல்வோம் என்று இயற்கையளித்த Red Bull மொடவாட்டு கால் கிழங்கு சூப் வாங்கிக்கொடுத்தார் செல்வின். சற்றே அயர்ச்சியான அந்த படிக்கட்டு பயணம் நாற்பதை தாண்டியவர்களுக்கு உகந்ததல்ல. ஆனால் செல்வின் மட்டும் விடாப்பிடியாக இறங்கியது ஆச்சர்யமாக இருந்தது. What a man...? கீழே இறங்க இறங்க அருவியின் அமானுஷ்ய சத்தம் பேராவலை தூண்டியது. இன்னும் இறங்க அருவிச்சாரல் மேலே தெறிக்க ஆரம்பித்து, குளிர் வதைக்க ஆரம்பித்தது. அருகே நெருங்கிவிட்டோம் ஆனால் அருவியை கண்கொண்டு பார்க்க முடியவில்லை அவ்வளவு வீரியத்துடன் நூற்றியென்பது அடி உயரத்தில் இருந்து பாய்கிறது அருவி. சுமார் நாற்பதடி தூரத்தில் அருவி – அதற்குமேல் அருகே செல்வது ஆபத்தானது. நானோ ஏற்கனவே குளிரில் நனைந்த கோழியாக நின்றிருந்தேன். தயங்கி தயங்கி முன்னேறி அருவியிடம் புறமுதுகு காட்டி சில நிமிடங்கள் நனைந்துவிட்டு நடையை கட்டினேன்.

மேலே இருக்கும் புகைப்படம் நெட்டில் சுட்டது. இந்த இடத்திற்கு கேமராவை எடுத்துச் சென்று படமெடுப்பது சாமான்யமானவர்களுக்கு சாத்தியப்படாத செயல்.

மீண்டும் ஆயிரக்கணக்கான படிகள் ஏறி வந்ததும், நமக்கு மொடவாட்டு கால் கிழங்கு சூப்பெல்லாம் வேலைக்கு ஆகாது, பிராந்தி தான் சரிபட்டு வரும் என்று சில நண்பர்கள் பாட்டிலை திறந்துவிட்டனர். நானும் செல்வினும் மட்டும் நல்லபிள்ளையாக மறுபடி ஒருமுறை சூப் குடித்துவிட்டு அருகில் குளிப்பதற்கு தகுந்தபடி இருந்த மற்றொரு சிறிய அருவியை பார்த்துவிட்டு வந்தோம். 

இதுவும் நெட்டில் சுட்டது தான்...!

அடுத்தது அறப்பளீஸ்வரர் கோவில். இப்போது சரக்கடித்த நண்பர்கள் நாங்கள் குளித்துவிட்டு தான் கோவிலுக்குள் வருவோம் என்று சென்டிமென்ட்டாக அடம்பிடித்து குளித்துவிட்டு வந்தனர்.

கோவிலின் வரலாறு கல்வெட்டில் பொறிக்கப்பட்டிருந்தது. அது உங்கள் பார்வைக்காக: கோயிலின் அருகில் பஞ்சநதியில் மீன்களுக்கு பக்தர்கள் உணவு பொருட்களை வழங்கியும், மீனை பிடித்து மூக்கு குத்தியும் மகிழ்வது வழக்கம். ஒரு சமயம், பக்தர் ஒருவர் அறியாமையால் மீனைப்பிடித்து அறுத்து சமைக்க ஆரம்பித்தார். மீன் குழம்பு கொதிக்க ஆரம்பித்தது. அப்போது கொதிக்கும் குழம்பில் இருந்து மீன்கள் தாவிக்குதித்து ஓட ஆரம்பித்தன. எனவே, இந்த கோயில் ஈஸ்வரனுக்கு, “அறுத்த மீனை பொருத்தி உயிர்ப்பித்த அறப்பளீஸ்வர்” என்ற பெயர் வழங்கலானது.

இந்த கோவிலுக்கு கொல்லிப்பாவை எனும் தெய்வீக சிறப்பு இருப்பதாக குறுந்தொகை, நற்றிணை, புறநானூறு போன்ற சங்க இலக்கியங்கள் கூறுகின்றன. கொல்லிப்பாவை...? இம்மலைப் பகுதியில் தவம் செய்த முனிவர்கள், தங்கள் தவத்திற்கு இடையூறு நேராதவாறு காத்துக்கொள்ள கொல்லிப்பாவையை அமைத்தார்கள் என்று சொல்லப்படுகிறது. இப்பாவை பெண் உருவமுடையது. உடல் உறுப்புகள் அசையும் தன்மையன. அரக்கர்களின் வாடை பட்டதும் இப்பாவை பெருஞ்சிரிப்பு செய்து, அவர்களை இழுத்துக் கொன்றுவிடுமாம். காற்று மழை முதலிய இயற்கைச் சீற்றங்களால் இப்பாவை எந்த பாதிப்பும் அடையாது என்பது வரலாறு.

மதிய உணவு சாப்பிடுவதற்காக தேடிக் கண்டுபிடித்து வீட்டுச்சூழலில் இருந்த ஒரு ஐயர் மெஸ்ஸுக்கு சென்றோம். இந்தமுறை ஆண்ட்டி யாருமில்லை ஒரு ஆயா தான் பரிமாறினார். மெஸ் வாசலில் போர்டை பார்க்காமல் எங்களுடன் வந்த நண்பர் ஆயாவிடம் ஒரு ஆப்பாயில் போடுங்க என்றார். அப்போது ஆயா பார்த்த பார்வையில் அவருக்கு அடித்த ஆஃப் இறங்கிவிட்டது.

அஞ்சா சிங்கமும் ஐயர் ஓட்டலில் ஆஃப் பாயில் கேட்ட நண்பரும்...!

அடுத்ததாக இரண்டாயிரம் ஆண்டுகள் பழமை வாய்ந்த சமணர் குகையை நோக்கி புறப்பட்டோம்...

அடுத்த பாகத்தில்...

என்றும் அன்புடன்,

N.R.PRABHAKARAN

Post Comment