அதிசய உலகம் 3D

அன்புள்ள வலைப்பூவிற்கு,

தமிழின் முதல் டைனோசர் 3D படம் என்று விளம்பரப்படுத்தியிருந்தார்கள். ஜுராஸிக் பார்க் மாதிரி நம்மாளுங்க படமெடுக்க ஆரம்பிச்சிட்டாங்க டோய்’ன்னு போய் தியேட்டர்ல உட்காருபவர்களை கக்கிசில் உட்கார்ந்த மார்டின் ஃபெரேரோ மாதிரி கடித்து துப்பியிருக்கிறார்கள். இயக்குனர் ஷக்தி ஸ்காட் சர்வ நிச்சயமாக ஹாலிவுட் இயக்குனர் ரிட்லி ஸ்காட்டுக்கு ஒன்று அல்லது இரண்டு விட்ட சகோதரராகத்தான் இருக்க முடியும். ஸ்டீவன் ஸ்பீல்பெர்க் மட்டும் அதிசய உலகத்தை பார்த்தால் அவமானம் தாங்க முடியாமல் முகத்தை முதுகு பக்கம் திருப்பி வைத்துக்கொள்வார்.

லிவிங்ஸ்டன் கண்ணாடி, குறுந்தாடி அப்புறம் ஆண்டாள் அழகர் கல்லூரி மாணவர்களிடம் இரவல் வாங்கிய லேப் கோட் சகிதம் வந்து கம்ப்யூட்டர் முன்பு அமர்கிறார். எஸ், அவர் ஒரு சயின்டிஸ்ட். அதுவும் “காலையில யார் மூஞ்சியில முழிச்சேன்னே தெரியல”, “கடவுளே எல்லாரையும் பத்திரமா கொண்டு வந்து சேர்த்திடுப்பா” போன்ற கருத்தாழம் மிக்க வசனங்கள் பேசும் பகுத்தறிவு பொங்கி வழியும் சயின்டிஸ்ட். அவர் மெமரி கார்டில் பாட்டு ஏற்றுவது மாதிரி மனிதர்களை சல்லிசாக காலக்கடத்தல் செய்யும் ஆராய்ச்சியொன்றில் ஈடுபட்டுக்கொண்டிருக்கிறார். பேரக்குழந்தைகள் தெரியாத்தனமாக இவருடைய காலச்சக்கரத்தில் கால் வைக்க, அது ஏதோ ஒரு எட்டு இலக்க கிறிஸ்துவுக்கு முன் ஆண்டுக்கு இட்டுச்செல்கிறது. தாத்தாகளுக்கெல்லாம் பேரப்பிள்ளைகள் மீது பாசம் அதிகமாயிற்றே...! அவர்களை காப்பாற்ற இவரும் காலம் கடக்கிறார். பலசரக்கு டைனோசர்கள் நிறைந்த அந்த அதிசய உலகில் இருந்து மீண்டு வந்தார்களா என்பதை திரையரங்கு சென்று மாண்டு தெரிந்துக்கொள்ளலாம்.

லிவிங்ஸ்டன் ஒரு காலத்தில் ரம்பா, குஷ்பூவிற்கெல்லாம் ஜோடியாக நடித்தவர். அவருக்கு போய் எந்திரன் ரஜினி கெட்டப் போட்டு, இரு பேரக்குழந்தைகள் என்று காட்டியதோடு நில்லாமல் லதாராவுக்கு மாமனாராக வேறு காட்டியிருப்பது காலம் செய்த கேவலம்.

3D படத்தில் சீரியல் ஆண்ட்டி லதா ராவை சிங்கிள் ஃப்ளீட் சேலையுடன் நடமாட விட்டிருக்கும் இயக்குனரின் சூட்சுமத்தை புரிந்துக்கொள்ள முடிகிறது. லதா ராவ் தோன்றும் சில காட்சிகளில் நம்மால் திரையின் மேல்பாதியில் கவனம் செலுத்த முடியவில்லை. 3D படமென்பதால் பொருட்கள் மிக அருகாமையில் தெரிந்து நம் நெஞ்சை புடைக்கச்செய்கிறது. டைனோசர்களை உலவவிட்டதற்கு பதிலாக லதாவை ஒன்றரை மணிநேரத்திற்கு செய்தி வாசிக்கவாவது விட்டிருக்கலாம். BTW, இது சிறுவர்களுக்கான படம்...!

ஆனந்தகண்ணனை உண்மையிலேயே யாராவது டைம் மிஷினிலோ வாஷிங் மிஷினிலோ வைத்து கற்காலத்திற்கு கடத்திவிட்டார்களோ என்று அச்சப்பட வேண்டியிருக்கிறது. படம் முடிந்து வெளியே போகும்போது பல குழந்தைகளும் சில பெரியவர்களும் “பூபூ பூபூ” என்று கத்திக்கொண்டு சென்றதே இவருடைய நடிப்பிற்கு கிடைத்த வெற்றி.

மாயா மாதிரியான ஏதோ ஒரு அனிமேஷன் மென்பொருளை வைத்துக்கொண்டு முக்கால்வாசி படத்திற்கு மேல் எடுத்திருக்கிறார்கள். அதையாவது உருப்படியாக செய்திருக்கிறார்களா என்றால் இல்லையென்றே சொல்லவேண்டும். இதில் பதினைந்து வகையான டைனோசர்களை ஜுராஸிக் பார்க்கில் கூட பார்த்திருக்க மாட்டீர்கள் என்று பெருமை வேறு. பிரம்மாண்டமான ராஜசாரஸ் என்னும் டைனோசரை ஒரு ஷாட்டில் பெரிய சைஸில் காட்டுகிறார்கள், அடுத்த ஷாட்டிலேயே எருமைமாடு சைஸில் காட்டுகிறார்கள்.

பெரும்பாலான காட்சிகள் ஆத்திச்சூடி, நர்சரி ரைம்ஸ் சிடி பார்த்த உணர்வையே தருகிறது. நல்லவேளையாக பாடல்கள் எதுவும் படத்தில் இல்லை. இறுதிக்காட்சியில் டைம் மிஷினை ஆஃப் செய்யாமல் போக, டைனோசர் அதனை நெருங்கி வருவதோடு முடித்திருந்தால் இரண்டாம் பாகத்திற்கு லீட் கிடைத்திருக்கும். அந்த சாமர்த்தியம் இயக்குனருக்கு இல்லாதது நம்முடைய அதிர்ஷ்டம்.

குழந்தைகளை டார்கெட் செய்து எடுத்திருக்கிறார்கள். அதேபோல 3Dயில் அடிக்கடி பொருட்களை கண்ணுக்கு அருகாமையில் கொண்டு வந்து (இந்தமுறை லதா ராவை சொல்லவில்லை) பயம் காட்டுகிறார்கள் என்பதால் சில குழந்தைகளுக்கு பிடிக்கலாம். GTA, Age of Empire என்று பயணிக்கும் சமகால குழந்தைகள் “மூடிட்டு படுங்கடா நொன்னைகளா...” என்று சொல்லிவிட்டு போகவும் வாய்ப்பிருக்கிறது.

டைனோசர்களுக்கும் நன்றியுணர்ச்சி இருக்கிறது, தற்கால மனிதனுக்கு கற்காலம் அதிசய உலகம் என்றால் கற்கால மனிதனுக்கு தற்காலம் அதிசய உலகம் தான் போன்ற கருத்துகளை உலக மக்களுக்கு எடுத்துச்சொல்லிவிட்டு திரை இருள்கிறது.

படம் முடிந்ததும் “திரைக்கு அப்பால்” காட்சிகள் காட்டினார்கள். அடப்பாவிகளா உங்க பட பட்ஜெட்டே ஒரு பச்சை கலர் ஸ்க்ரீன் மட்டும்தானா...???

என்றும் அன்புடன்,

N.R.PRABHAKARAN

Post Comment